خدایا ، تو ، حتی راز قلب ماهی ها را در اعماق دریا می دانی

تو بدون حرف ، حقیقت را از چشم های گل میخک می خوانی

تو آن قدر لطیفی که مثل ابریشم و گلبرگ و پرهای پروانه می مانی

تو از مهربان بودن و بخشش خسته نمی شوی حتی آنی

خدایا ، جز تو به هیچکس نمی توان گفت که

چه درد و چه وحشتی دارند غریبی و سکوت و تنهایی

تنها با یاد تو زیبا می شوند خواب و بیداری

خدایا ، مرگ و زیستن در دست های توست

تو که هستی میبخشی حتی به یک بذر بی جانی

خدایا ، تو عشق را خوب می فهمی ، تو حکمرانی

تو نوری ، طلوعی ، نازنینی ، عزیزتر از جانی

فقط تو ، کنار قلب و احساسات روح حساس من می مانی...