آی ای ابرها
ای پنبه های نرم پتوی گرم خیالم!
آی ای ابرها
من هم مثل شما از شدت غم
دلم می خواهد شدیدا ببارم
آی ای ابرها
دیگر خواب نمی آید به چشم هایم
آی ای ابرها
دوباره بیایید و از آسمان، شعر و قصه بگویید برایم
آی ای ابرها
می بینم شما هم ناراحتید برای غصه ها و حالم
آی ای ابرها
خسته ام، چقدر با شما شکل های زیبایی بکشم و ببافم؟
آی ای ابرها
ای رفیق های صمیمی و قدیمی فصل بهارم
آی ای ابرها
دلم برایتان تنگ شده، ولی جاذبه ی زمین
مرا تنگ در آغوش گرفته و نمی کند رهایم
آی ای ابرها
از آن بالا دقیق می بینید که
من، دور از دنیا و شاعری عاشق و تنهایم؟
آی ای ابرها
چقدر شما را از صمیم قلبم، دوستتان دارم
آی ای ابرها
با وفا، آسمان دلم را تنها نگذاشتید حتی یک بار هم
آی ای ابرها، ای ابرها...