لطفا به دنیای من ، دست نزنید،

لطفا به خیال و باور لطیف من سنگ نزنید

لطفا وقت دیدار من به خودتان رنگ نزنید

لطفا برای جویا شدن احوالم و کشف افکارم

با قلب خالی از احساستان، به من زنگ نزنید

دنیای من، منِ رعنای صادق و عاشق با 

صفا و سادگی و سخاوت سبز شده

با عشق و گذشت و رشادت رنگ شده

با شعر و ترانه و رفاقت فرش شده

با عشق به آن ها که دوستشان دارم امن شده

من با کینه و دروغ و غرور و قهر ، غریبه ام

من از خودم جز مهربان بودن ، ندیده ام

من در دنیای صاف و وسیع خودم 

غرق در شعر و شور و شوق و رهایی ام

من موجم، در رویا زندگی می کنم و آرام ندارد بی قراری ام

نمی دانید که من با خدا غرق در چه دنیای با صفایی ام

دنیای من از جنس نور و طلوع است و عاشق با وفایی ام

من در راه عشق و پرواز ، پرنده ای دیوانه و روانی ام

هیچ رفیق و همدمی ندارد و نمی خواهد تنهایی ام

من ، عاشق حرف زدن و رفاقت با مرغ های دریایی ام...