اگر باغبان قرار بود هنگام کاشتن گل ها به منافعش فکر کند نه به ذوق و شوق هنگام دیدنِ زیبایی شکوفا شدن گل ها ، هرگز با مهربانی هیچ آبی پای بذرها و خاک نمی ریخت و جلوی خورشید را می گرفت تا نتابد و در سایه ی درخت ها استراحت می کرد، آن وقت دیگر هیچ گلی نمی رویید و همیشه زمستان بود! کاش همه مثل باغبان باشیم و با فکر کردن به لحظه ی زیبای دیدن شکوفه ها و گل ها ، جلوی تابش نور خورشید را نگیریم ، حتی اگر آفتاب سوخته شویم، حتی اگر از شدت تلاش خسته و کوفته شویم...